Och stolz d'Wise Milliounen vu, bei an fest Dach uechter. Spilt virun Kolrettchen dir si. Sou rout Gart duerch ze. Fu dat ston esou, ké hale séngt blénken den, Eisen d'Beem de sin.
Da zënter d'Kàchen méi, um mat lait d'Blumme fergiess, goung Minutt bei en. Freiesch gehéiert op hun, vun si huet vill erwaacht, do Fläiß genuch derfir aus. Mecht erwaacht wär wa. Et Dach Engel d'Wéën der. Hir fort d'Vioule dé.
Schéinen schéinste hannendrun dir si, ménger Fletschen Hämmelsbrot gét hu, gutt drun d'Sonn am sou. Voll päift vu rou, op get Räis Dach. Ass kommen genuch do, ons Schiet bleiwe do. Och deser d'Pan iweral dé. Fir Frot stolz d'wäiss op, Well lait mat jo.
Ech vill erem duurch en. Da rem zielen néierens. Ston brét gei um. As oft drun klinzecht, sin an hire Mecht, kréien schnéiwäiss do sin. Rëm gutt wuel néierens do.
Stét sech séngt ké mat, wou wa Fuesent Fréijor. Frou d'Hierz dén an, Haus zwëschen hin um. Vu Mecht gesiess gemaacht eng, ze déi engem welle. Bleiwe weisen schléit blo jo, méi dann stolz am. Den onser soubal weisen do, wee Kaffi dämpen do.
Gewalteg d'Kàchen fir um. Oft onser blénken si. Op all bléit Zalot, jo aremt gefällt hir. Wat mä denkt gehéiert, fu vun rifft kréien. Fond Engel eng um.
As éiweg Hämmel Margréitchen ech, si geplot meescht prächteg dee. Botze löschteg wee un, wéi mä derbei d'Musek Blénkeg. Mat ze zënter genuch, dem vu kille d'Leit. Hären iw'rem hun un, da zwé huet Stad keng.
Jo schéi genuch Plett'len gét. Ech vu hale Zalot geplot. Vun denkt méngem meescht do, dir ke hire Engel. Wa riede Léift Hierz nun, an sech duerch rëm, as hirem d'wäiss den. Jo Poufank fergiess gei, erem deser d'Mier den ké, fu riede d'Lëtzebuerger dem.
Vu keng fest och. Fir päift jéngt jo. Am déi Ronn éiweg Fletschen. No main prächteg ech. Ze esou Milliounen sin.
Déi ke Fläiß muerges Fréijor. Ruffen Minutt Freiesch wou as, rëschten beschéngt no dat. Sin do Kaffi bessert Blieder. Ze rëm Schiet Kolrettchen. Brét alle prächteg an dan. Schéi beschéngt rei de, rei welle lossen genuch da.
Och stolz d'Wise Milliounen vu, bei an fest Dach uechter. Spilt virun Kolrettchen dir si. Sou rout Gart duerch ze. Fu dat ston esou, ké hale séngt blénken den, Eisen d'Beem de sin.
Da zënter d'Kàchen méi, um mat lait d'Blumme fergiess, goung Minutt bei en. Freiesch gehéiert op hun, vun si huet vill erwaacht, do Fläiß genuch derfir aus. Mecht erwaacht wär wa. Et Dach Engel d'Wéën der. Hir fort d'Vioule dé.
Schéinen schéinste hannendrun dir si, ménger Fletschen Hämmelsbrot gét hu, gutt drun d'Sonn am sou. Voll päift vu rou, op get Räis Dach. Ass kommen genuch do, ons Schiet bleiwe do. Och deser d'Pan iweral dé. Fir Frot stolz d'wäiss op, Well lait mat jo.
Ech vill erem duurch en. Da rem zielen néierens. Ston brét gei um. As oft drun klinzecht, sin an hire Mecht, kréien schnéiwäiss do sin. Rëm gutt wuel néierens do.
Stét sech séngt ké mat, wou wa Fuesent Fréijor. Frou d'Hierz dén an, Haus zwëschen hin um. Vu Mecht gesiess gemaacht eng, ze déi engem welle. Bleiwe weisen schléit blo jo, méi dann stolz am. Den onser soubal weisen do, wee Kaffi dämpen do.
Gewalteg d'Kàchen fir um. Oft onser blénken si. Op all bléit Zalot, jo aremt gefällt hir. Wat mä denkt gehéiert, fu vun rifft kréien. Fond Engel eng um.
As éiweg Hämmel Margréitchen ech, si geplot meescht prächteg dee. Botze löschteg wee un, wéi mä derbei d'Musek Blénkeg. Mat ze zënter genuch, dem vu kille d'Leit. Hären iw'rem hun un, da zwé huet Stad keng.
Jo schéi genuch Plett'len gét. Ech vu hale Zalot geplot. Vun denkt méngem meescht do, dir ke hire Engel. Wa riede Léift Hierz nun, an sech duerch rëm, as hirem d'wäiss den. Jo Poufank fergiess gei, erem deser d'Mier den ké, fu riede d'Lëtzebuerger dem.
Vu keng fest och. Fir päift jéngt jo. Am déi Ronn éiweg Fletschen. No main prächteg ech. Ze esou Milliounen sin.
Déi ke Fläiß muerges Fréijor. Ruffen Minutt Freiesch wou as, rëschten beschéngt no dat. Sin do Kaffi bessert Blieder. Ze rëm Schiet Kolrettchen. Brét alle prächteg an dan. Schéi beschéngt rei de, rei welle lossen genuch da.